Buiten deze goed te observeren veranderingen speelt er een hoop af in het lichaam waar je waarschijnlijk geen weet van hebt. In deze diepere laag spelen er veel fascinerende processen die een mooi voorbeeld geven van de verbondenheid tussen moeder en kind. Twee van deze processen lichten we hieronder uit en hebben te maken met de manieren waarop moeder en kind met elkaar communiceren en elkaar helpen tijdens en na de zwangerschap.

Moeder en foetus worden één

Tijden de zwangerschap levert de moeder niet alleen voedingstoffen, bouwstoffen en een onderkomen aan de foetus. Er gaan wonderbaarlijk genoeg ook cellen van de foetus door de placenta heen. Hierdoor wordt de DNA van de baby onderdeel van het lichaam van de moeder.

Deze foetuscellen blijven voor decennia, al dan niet het hele leven, onderdeel van de moeder. Deze cellen worden door het hele lichaam heen gevonden, van het bloed tot en met het beenmerg en eigenlijk alles wat daartussen zit. Het fenomeen van het dragen van cellen van een ander persoon staat bekend als microchimerie.

Jouw kind helpt je gezond blijven

Op basis van onderzoek lijkt het er op dat de foetuscellen de moeder helpen genezen wanneer ze ziek of gewond is. Er is zelf een correlatie gevonden tussen de hoeveelheid foetuscellen en het voorkomen van een aantal aandoeningen en een langer leven.
De dynamiek tussen moeder en kind is dus ook op celniveau erg complex. De foetus cellen bevatten namelijk ook informatie van de vader en bij opvolgende zwangerschappen kunnen de cellen van de eerste foetus ook deel worden van jongere broers of zussen. Dit feit is een mooi voorbeeld van bijna een universele verbondenheid.

Borstvoeding als medicijn

Hoewel er veel alternatieven zijn voor borstvoeding, blijft moedermelk het beste voor jouw baby. Het is een ingenieus voorbeeld van de band tussen moeder en kind. De samenstelling veranderd op basis van de behoeften en de complexiteit is niet te evenaren met babyformule. Naast het leveren van precies de juiste voedingsstoffen heeft borstvoeding ook een rol als communicatiemiddel tussen het immuunsysteem van de baby en het immuunsysteem van de moeder. Er vindt een bijna ongelofelijke informatie uitwisseling plaats tussen borsten en baby.

Tijdens het voeden wordt er namelijk een vacuüm gecreëerd. In dat vacuüm wordt een beetje  speeksel van de baby de tepel van de moeder ingezogen. Receptoren in de melkklieren lezen vervolgens signalen en op basis hiervan wordt de samenstelling van de borstvoeding aangepast.

Als de melkklieren bijvoorbeeld ziekteverwekkers detecteren, produceert het moederlichaam direct antilichamen. Deze komen dan weer via het moedermelk in het lichaam van de baby waar ze een infectie kunnen bestrijden.