Ken je kweeperen? Nee? Nou dan is het hoogste tijd om dat te veranderen! De gele vruchten zijn zowel culinair als gezond!

Kweeperen worden al jaren vergeten. Onze overgrootmoeders maakten nog regelmatig kweepeerjam en waardeerden daardoor het speciale fruit. Tegenwoordig is de kweepeer vrij onbekend. Maar komt nu langzaam terug in ieders mond. Zelfs in de oudheid stonden kweeperen bekend om hun gezonde effecten en werden gebruikt als een remedie voor indigestie, verkoudheid en dermatitis. We laten je zien wat er in de kweepeer zit en waarom je er weer meer aandacht aan moet besteden.

Oorsprong

Oorspronkelijk komt de kweepeer uit West-Azië. Ongeveer 6000 jaar geleden zou de kweepeer in de Kaukasus zijn geteeld. Ongeveer 600 v.Chr. werd de kweepeer in het oude Griekenland beschreven. Het fruit werd toen als een symbool van geluk, vruchtbaarheid en liefde beschouwd. De oude Grieken kookten de kweepeer met honing. Deze gelei diende de zieken als een versterking en de reizigers als voorzieningen. Hippocrates, de beroemdste arts uit de oudheid, schreef de kweepeer voor bij koorts of bij maag-darmproblemen. In de natuurgeneeskunde worden de zaden en bladeren van de kweepeer gebruikt naast de schil en de pulp. Zelfs met refluxsymptomen lijkt kweepeer siroop ook populair te zijn. Hier is echter geen wetenschappelijk bewijs voor.

Bij de oude Romeinen werd de kweepeer rond 200 v.Chr. voor het eerst beschreven. De Romeinen noemden de kweepeer “wol appel” vanwege zijn donzige schil. De Romeinen brachten het fruit uiteindelijk naar Midden-Europa. Tegenwoordig wordt de kweepeer voornamelijk in de Middellandse Zee verbouwd. De aromatische vruchten zijn in Centraal-Azië, Iran, Zuidoost-Arabië, Japan, delen van Noord-Amerika en Kreta thuis. De meeste van onze kweeperen komen uit Spanje, Italië, Portugal en Noord-Afrika.

Wat zijn kweeperen?

Kweeperen zijn rijkgeel en groeien zo als appels en peren als pitvruchten op struiken en ruiken een beetje als citroenen. Er zijn appel- en perenkweeperen, dus kweeperen zien er meestal uit als een kruising tussen appels en peren. Er zit drie keer meer vitamine C in kweeperen dan in hun bekende familieleden. Het seizoen is net als haar familieleden in de herfst. Je moet niet hartelijk in de kweepeer bijten. Vers, is het fruit keihard, niet een beetje zoet of sappig. Je moet ze eerst koken om het fruit te proeven, maar dan is het weer gedaan met de vitamine C. Dus waarom zou je kweeperen eten?

Wat zit erin?

Kweeperen worden in voedingsmiddelen en farmaceutische producten gebruikt. De vrucht is rijk aan lignine, daarom wordt kweepeer onder andere gebruikt bij de productie van thee, wijn en zetmeelsiroop.

Kweepeer bevat veel kalium, ongeveer 200 mg kalium zit in 100 g kweepeer. Kalium is naast natrium en chloride een van de belangrijkste elektrolyten in ons lichaam. Kalium regelt de overdracht van stimuli in onze zenuwen en de samentrekkingen in onze spieren. Bovendien reguleert kalium onze waterbalans.

Naast kalium bevat de kweepeer ook mineralen, sporenelementen en vitamines zoals ijzer, zink, koper, calcium, magnesium, vitamine A, vitamine B1, foliumzuur (belangrijk voor zwangere vrouwen), vitamine B6 en vitamine E. De mineralen en sporenelementen zijn onder andere voor het cel metabolisme, regeneratie van spieren en zuurstoftransport in het lichaam verantwoordelijk. Foliumzuur is belangrijk voor celdeling en zink is goed voor haar, nagels en ons afweersysteem.

De kweepeer maakt in dit geval vooral indruk door de verscheidenheid aan vitale stoffen en niet zozeer door een hoog gehalte.

Net als appels en peren bevat de kweepeer veel pectine. Pectines zijn oplosbare vezels die grote hoeveelheden water en suiker kunnen absorberen. Vezels zijn belangrijk voor een gezonde spijsvertering en houden onze bloeddruk in balans.

Pectine heeft ook het vermogen om galzuur te binden. Om nieuw galzuur te vormen, wordt cholesterol uit het bloed genomen – het resultaat: het cholesterolgehalte daalt. Een verhoogde inname van vezels, met voldoende inname van mineralen, helpt niet alleen om het cholesterolniveau onder controle te houden, maar vermindert ook het risico op hoge bloeddruk.

Pectines kunnen ook de darmflora positief beïnvloeden, omdat ze de groei van de positieve bacteriën bevorderen. Hierdoor kunnen negatieve bacteriën worden onderdrukt.

Pectines kunnen ook bij het ontgiften van het organisme helpen, omdat ze aan zware metalen, evenals radioactieve deeltjes zoals cesium, strontium of plutonium binden en vervolgens door de darm worden uitgescheiden.Dit kon worden waargenomen bij kinderen in Wit-Rusland, die door Tsjernobyl gewond waren geraakt.

Naast vitamine C zitten in de kweepeer nog andere antioxidanten, zoals flavonoïden. Deze fytochemicaliën beschermen het lichaam tegen vrije radicalen en kunnen verschillende ziekten tegengaan. Quercetin is een dergelijke fytochemische stof en werd door de onderzoekers tot “koning der flavonoïden” uitgeroepen.

Dit zijn goede redenen om deze houtachtige dingen op ons bord te brengen. Vooral hun voedingswaarde maakt de kweepeer gezond. De gele vrucht is rijk aan vezels en biedt waardevolle vitamines en mineralen. Deze ingrediënten kunnen onze gezondheid helpen ondersteunen.