In het vorige blog schreven we al over het belang van een goede darmgezondheid en de rol die prebiotica hierin zouden kunnen spelen. Omdat we naar aanleiding van dat artikel veel vragen ontvingen -met name over de Galacto-oligosachariden (Beta-GOS)- gaan we nog wat dieper in op de rol van prebiotica, Beta-GOS en wat het mogelijk voor je zou kunnen betekenen.

Prebiotica spelen een belangrijke rol in onze algehele, dagelijkse gezondheid. Gelukkig kom je het in je dagelijkse voeding voldoende tegen MITS je er bewust voor kiest….. Maar helaas maken we -al dan niet gedwongen door de tijdsdruk van het moderne leven- niet altijd de beste keuzes.

Prebiotica komen van nature voor in asperges, suikerbieten, knoflook, witlof, ui, prei, aardpeer, tarwe, honing, banaan, gerst, tomaat, rogge, soja, mensen- en koemelk, erwten, bonen, en zoals recentelijk is aangetoond; diverse zeewieren en microalgen. Kortom: eet dus zo zuiver mogelijk en laat het zogenaamde ‘ultra processed food’ lekker voor wat het is. Ook dient aangemerkt te worden dat sommige prebiotica, zoals de GOS en fructo-oligosachariden (FOS), niet overvloedig voorkomen in dagelijkse voeding.

Galacto-oligosachariden (GOS) is een belangrijke groep prebiotica, maar komt van nature slechts in kleine hoeveelheden voor in de door ons gebruikte levensmiddelen.

Soorten prebiotica

De meest voorkomende prebiotica zijn: De fructanen (fructo-oligosachariden (FOS) en inuline), galacto-oligosachariden (GOS) en de trans-galacto-oligosachariden (TOS). Fermentatie van deze prebiotica door de darmbacteriën produceert korte ketenvetzuren die naar alle waarschijnlijkheid tal van gunstige effecten sorteren. Het blijkt dat prebiotica selectief het welzijn en de activiteit van de voor ons positieve darmbacteriën kunnen stimuleren, zoals bijvoorbeeld de Bifidobacteria en de Lactobacillus. Wat je eet is niet alleen voor jezelf, maar ook voor de triljoenen microben in je darmen. Anders gezegd: je eet niet alleen voor jezelf, maar je kiest en eet ook voor vele, vele andere ‘tafelgenoten’.

Een jong concept

In het overzichtsartikel “Prebiotics: Definition, Types, Sources, Mechanisms, and Clinical Applications” valt te lezen dat de term prebiotica eigenlijk nog erg jong is. Het concept werd namelijk in 1995 pas voor het eerst geïntroduceerd door Glenn Gibson en Marcel Roberfroid.

Ze omschreven het als “Een niet-verteerbaar voedselingrediënt dat de gastheer gunstig beïnvloedt door de groei en / of activiteit van één of een beperkt aantal bacteriën in de dikke darm selectief te stimuleren en dus de gezondheid van de gastheer verbetert“. Een definitie die maar liefst vijftien jaar ongewijzigd stand zou houden.

Galacto-Oligosacchariden (GOS)

Galacto-Oligosacchariden (GOS) zijn één van de best bestudeerde typen prebiotische vezels. Bèta-GOS wordt nog altijd beschouwd als hèt referentieprebioticum. Het komt van nature voor in de moedermelk en draagt bij aan de ontwikkeling van het darmmicroboom.

Daarnaast is GOS een specifieke vorm van een prebiotische galactose suiker. GOS vormt namelijk één van de ruim 200 biologisch actieve suikers die van nature in de menselijke moedermelk voorkomt. Hierdoor behoort het ook tot de groep van ‘Human Milk Oligosaccharides’ (HMO-suikers). Ze zijn complex qua structuur, hebben een zeer breed spectrum aan biologische effecten en zijn geschikt voor zowel volwassen, als kinderen.

Omdat meer dan 99% van je genen en ongeveer 9 van de 10 cellen in je lichaam ‘bacterieel’ zijn is het belangrijk om ook even te kijken wat deze ‘genodigden’ graag eten.

Rol van de darmflora

De rol van de darmflora wordt steeds meer gezien als die van een tweede controlecentrum -een tweede ‘brein’- van het menselijk lichaam. Men raakt er langzamerhand steeds meer van overtuigd dat de darmen rechtstreeks communiceren met onze hersenen en invloed uitoefenen op onze cognities en onze gemoedstoestand.

Het onderhouden van diversiteit en kwaliteit is daarom erg belangrijk. Niet alleen vezelrijke en gefermenteerde voeding ondersteunen de darmen, maar ook een goede prebiotica en probiotica kunnen hierin een belangrijke rol spelen. Zeker op die momenten waarop het je even niet lukt om op een bewuste manier met je eten om te springen!