De haat-liefdeverhouding met omega-3 vetzuren

Dat de omega-3 vetzuren in vis(olie) belangrijk zijn is tegenwoordig wel bekend. Dit was echter niet altijd zo het geval. Wetenschappelijk auteur Susan Allport dook voor haar boek ‘The Queen of Fats’ in de historie van de haat-liefdeverhouding die wij hebben met omega-3 vetzuren.

Niet alle vetten zijn slecht

Vooral de lange keten omega-3 vetzuren zoals ze voorkomen in vis, krill of inktvis zijn de laatste decennia gegroeid in populariteit. Men beschouwt ze als essentieel voor het functioneren van ons lichaam. Iets wat een halve eeuw geleden nog niet zo stellig kon worden gezegd. De algemene opvatting was toentertijd namelijk dat alle vetten ongezond waren. Er werd geen onderscheid gemaakt tussen goede en slechte vetten. Deze simplistische benadering had grote gevolgen voor onze gezondheid.

Het omslagpunt

Als de twee Deense onderzoekers, Dr. Hans Olaf Bang en Dr. Jørn Dyerberg, niet bij toeval hadden ontdekt dat niet alle vetten slecht waren, probeerden we vandaag de dag misschien nog steeds alle vetten te vermijden. Het grote omslagpunt ontstond toen zij erachter kwamen dat de Inuit in Groenland nauwelijks hinder ondervonden van hun dieet dat uit grote hoeveelheden dierlijk vet bestond. Deze ontdekking werd de basis voor de koerswijziging op het gebied van omega-3 vetzuren.

Belangrijke omega-3 vetzuren voor ons lichaam

DHA (docosahexaeenzuur) is het meest voorkomende vetzuur in onze hersenen en al meer dan zeshonderd miljoen jaar essentieel voor de evolutie in het dierenrijk. Het is een belangrijke voedingsstof voor zowel baby’s als volwassenen en het zet licht om in energie. Het andere omega-3 vetzuur EPA (eicosapentaeenzuur) is belangrijk omdat het een voorloper is van lokaal werkende weefselhormonen.

Vrijwel geen omega-3 vetzuren meer in onze voeding

Hoewel we weten dat omega-3 vetzuren belangrijk voor ons zijn, is het nog steeds niet goed gesteld met onze voeding. De voedingsindustrie is steeds op zoek naar manieren om producten langer houdbaar of goedkoper te maken. Hierdoor haalt men vaak de belangrijkste voedingsstoffen uit onze voeding. Het ontwikkelen van planten met lage concentraties aan alfa linoleenzuur, het hydrogeneren van plantaardige oliën, de bijkomende formatie van transvetten, verminderde visconsumptie en bio-industrievlees zijn verantwoordelijk voor het feit dat omega-3 vetzuren vrijwel zijn verwijderd uit onze dagelijkse voeding.

Een dieetwijziging met grote gevolgen

Voeding van bijvoorbeeld koeien is door de jaren heen grotendeels van gras naar granen verschoven. Omega-3 vetzuren in planten concentreren zich echter in de bladeren in plaats van de zaden, daar vinden we juist meer omega-6 vetzuren. Het resultaat is dat rundvlees vrijwel geen omega-3 vetzuren bevat. Een ogenschijnlijk kleine verandering kan dus een ingrijpend effect hebben op de voedselketen waarmee de natuurlijke balans van vetten wordt verstoord. Zo’n ingrijpend effect op de vloeit logischerwijs door naar de mens!

Onbekende details maken het verschil …

Gelukkig hebben onderzoekers goed doorgepakt en is de algemene kennis omtrent omega-3 vetzuren verbeterd. Er zijn echter nog best wel wat bijzonderheden die je als gezondheids-enthousiasteling misschien nog niet weet: het belang van de positie van DHA op de glycerolstructuur en het natuurlijke pakket waarin de omega-3 vetzuren geleverd worden.

Geen visolie in ons assortiment

Mede deze aspecten hebben onze mening over visolie al jaren terug gevormd en daarom hebben we geen “gewone” omega-3 visolie in het assortiment. In het kort komt het neer op de werking en kwaliteit.

Wordt vervolgd

Het volgende blog zal een aantal verklaringen opleveren onder andere de positie van DHA en waarom er in de wetenschappelijke literatuur maar ook de praktijk tegenstrijdige informatie bestaat. Zo was er veel te doen om een wetenschappelijke publicatie uit 2015 waarbij visolie supplementen in een slecht daglicht werden gezet.