Al ruim 100 jaar bekend

In 1910 werd Agmatine door de Nobelprijs laureaat Albrecht Kossel ontdekt. Het lichaam maakt het zelf aan uit het aminozuur L-arginine. Vooral in de darmen is agmatine volop aanwezig. De darmflora is een belangrijke bron van agmatine productie. Naast de lichaamseigen productie krijgen we ook agmatine via onze voedsel binnen. Planten, vis en vlees bevatten bijvoorbeeld uiteenlopende concentraties agmatine.

Fysiologisch werkzaam

Agmatine wordt vanuit de darmen door het hele lichaam heen verspreid, ook in het zenuwstelsel. De werking is als uniek te bestempelen omdat het in tegenstelling tot bijvoorbeeld B-vitaminen of antioxidanten een zeer brede werking heeft.
De werking komt via meerdere biochemische wegen tegelijkertijd tot uiting. Agmatine is dus zonder twijfel fysiologisch werkzaam. Het via meerdere wegen beïnvloeden van de biochemie past natuurlijk uitermate goed in een complex systeem als het menselijk lichaam.

“Agmatine acts as a “magic shotgun” capable of supporting numerous complex systems simultaneously”

Noötropicum, ergogenic en nutraceutical

De werking van Agmatine lijkt een beetje op die van L-Arginine het ‘moedermolecuul’ maar is veel uitgebreider en diepgaander. Agmatine is onder andere inzetbaar als nootropisch, ergogeen en nutraceutical supplement. Als ergogeen middel is het enkele jaren terug erg populair geworden in de krachtsportwereld vanwege de connectie met stikstofoxide. Voor de meer gezondheid georiënteerde mensen is de functie als nootropica en nutraceutical interessanter. Het neurotransmittersysteem en de polyamine stofwisseling sluiten hier meer bij aan.

Polyamines uitgelicht

Polyamines zijn basismoleculen die overal aanwezig zijn in het lichaam. Ze zijn betrokken bij uiteenlopende vitale processen op celniveau zoals de energiestofwisseling. De enige polyamines die mensen kunnen aanmaken zijn putrescine, spermidine en spermine. De laatste jaren stijgt de interesse in polyamines vanuit de wetenschap omdat ze belangrijk zijn voor de gezondheid. De productie van polyamines neemt af naarmate men ouder wordt en het eten van polyaminerijke voeding zoals bijvoorbeeld planten of suppletie wordt dan des te belangrijker.

R-Alfa Liponzuur en Agmatine

De combinatie tussen R-Alfa Liponzuur, Biotine en Agmatine wordt veel gebruikt vanwege het natuurlijke synergisme.  Alle drie de stoffen hebben een specifieke interactie met het zenuwstelsel en verschillende doseercombinaties zijn mogelijk op basis van het de individuele reacties.

Agmatine is veilig

Agmatine is een veilig nutraceutical. Er is lange termijn veiligheidsdata beschikbaar en onder de honderdduizenden al dan niet miljoenen gebruikers zijn er geen serieuze bijwerkingen gerapporteerd. De aanbevolen inname varieert van 1000 mg tot 2500 mg per dag.